ΤΟ ΠΛΗΝ ΤΟΥ ΣΥΝ

Διάβασα στα "Νέα" τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα. Όταν ρωτήθηκε ποιο βιβλίο του αρέσει περισσότερο απάντησε ο "Ιζνογκούντ".

Άλλο το βιβλίο και άλλο το κόμιξ μικρέ μας Αλέξη. Όταν μάθεις την διαφορά τότε θα σε φωνάξουμε να παίξεις με το κουβαδάκι σου στα βουλευτικά έδρανα.

"Παιδεία" είσαι και φαίνεσαι.

Τρανή απόδειξη ότι τα μέτρα του υπουργού παιδείας Ευριπίδη Στυλιανίδη πάρθηκαν για το θεαθήναι: βιβλία στην ώρα τους και οδηγία στους καθηγητές να προσδιορίσουν την διδακτέα ύλη από τώρα (η οποία τελικά δεν ξέρω αν έφτασε στο Υπουργείο ή αν την έκαναν κορνίζα οι εκπαιδευτικοί).
Τα βιβλία, λοιπόν, στην ώρα τους και η βιτρίνα φτιάχτηκε τέλεια. Οι μόνοι που δεν είναι στην ώρα τους στα σχολεία είναι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές! Λεπτομέρεια θα μου πείτε. Διαβάζουμε στις ιστοσελίδες "Α φάση αναπληρωτών, Β' φάση, Γ' φάση"....Τι γίνεται ρε λεβέντες του Υπουργείου; Τα βιβλία από μόνα τους θα κάνουν μάθημα στα σχολεία; Πιάνουμε Οκτώβρη κι ακόμα περιμένουν οι μαθητές τους δασκάλους; Έτσι εξηγείται γιατί ο κ. Στυλιανίδης έδωσε γρήγορα-γρήγορα τα βιβλία: για να αποσχοληθούν οι μαθητές μέχρι να έρθουν οι εκπαιδευτικοί. Όμως, ως είθισται, ο οικοδεσπότης δίνει σε αυτόν που βρίσκεται στην αναμονή κάτι πιο....ανάλαφρο να ξεφυλλίσει. Κανένα Λουκυ-Λουκ ας πούμε, ή Αστερίξ ή οποιοδήποτε κώμιξ τέλος πάντων, γιατί από μόνα τους τα παιδιά να διαβάσουν μαθηματικά ή αρχαία δεν θα τα καταφέρουν και ο χρόνος της αναμονής θα είναι βαρετός!!!
Αθάνατη Ελλαδάρα με τους οραματιστές υπουργούς σου!!!

Ξεφτίλα!!!

Ξεφτίλα κ. Υπουργέ Ναυτιλίας! Τα νούμερα εκθέτουν ανεπανόρθωτα το Υπουργείο:

Λαύριο - Μήλος σημειώσατε 19 ώρες ταξίδι με την "Χοζοβιώτισσα!!!

0.800: Αναχώρηση από Λαύριο
10.38: Ανάμεσα σε Κέα και Κύθνο
14.33: Άφιξη στη Σύρο
15.00: Αναχώρηση από Σύρο
17.28: Αφήνει Πάρο
18.40: Προσεγγίζει Νάξο
19.06: Καθηλώνεται στο λιμάνι της Νάξου
19.46: Αρχίζει να δύει ο ήλιος
21.30: Αναχωρεί από Ιο
22.06: "Δένει" Σίκινο
22.30: Φεύγει επιτέλους από Σίκινο
23.40: Αφήνει Φολέγανδρο
00.05: Επίσημη ώρα άφιξης στη Μήλο
01.29: Πλευρίζει Κίμωλο
02.53: Μήλος

Και όπως λέει η Κυριακάτικη Καθημερινή (28/9/08) από όπου και ο παραπάνω πίνακας φυσικά ο κ. υπουργός δεν ταξιδεύει με την "Χοζοβιώτισσα"!!! Οπότε όπως καταλαβαίνουμε τι τον ενδιαφέρει η ταλαιπωρία του απλού πολίτη. ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ!!!

Αδιέξοδο!

Όλοι οι αναλυτές θεωρούν αυτονόητη την μεγάλη φθορά που παρουσιάζουν τα κόμματα τα οποία διανύουν την δεύτερη τετραετία στην εξουσία. Φθορά η οποία αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι το δούλεμα ή η ανικανότητα χτυπάει κόκκινο! Σημαίνει ότι κανένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες δεν λύθηκε ή δεν εισήλθε σε μια προοπτική λύσης.

Όταν έγινε πρωθυπουργός ο Σημίτης, στις εκλογές του 2004 έχασε πανηγυρικά το κόμμα του γιατί αποκόπηκε από την κοινωνία, τα προβλήματά της και τις αγωνίες της. Πάνω εκεί έχτισε την προεκλογική του εκστρατεία ο σημερινός πρωθυπουργός και το κόμμα της Ν.Δ. Κατηγορούσαν, και δικαίως, τον Σημίτη ότι ζει σε "γυάλινο πύργο" και δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα. Φτάνουμε όμως στο 2008 και διαπιστώνουμε δυστυχώς ότι ο Κ. Καραμανλής έχει εγκλωβιστεί στον ίδιο ακριβώς "γυάλινο πύργο" μη έχοντας επαφή με την κοινωνία των πολιτών και με τα ζητήματα της καθημερινότητας. Συνεχίζεται η κατρακύλα της μεσαίας τάξης που αποτελεί και την σπονδυλική στήλη της κάθε οργανωμένης κοινωνίας. Και δεν νομίζω να χρειάζεται ανάλυση για το τι σημαίνει η παρακμή και η διάλυση της μεσαίας τάξης για ένα κράτος. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ και πλήρη αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού. Μέσα στο διαμορφούμενο χάος το μόνο σαφές που ακούσαμε από τον κ. Πρωθυπουργό στην ομιλία της Κ.Ε. του κόμματός του είναι η στάση του για τους "αντάρτες". Χιεστήκαμε για τους αντάρτες αν διαγραφούν, αν πειθαρχήσουν, αν πάνε σε άλλο κόμμα ή αν πάνε τελικά σπίτι τους. Αυτό που θα θέλαμε να ακούσουμε με σαφήνεια είναι συγκεκριμένες τακτικές και χειρισμοί για να μην διαλυθεί πλήρως ο κοινωνικός ιστός, για να μην επικρατήσει χαοτική κατάσταση, γιατί το χάος είναι επί θύραις.

Απογοήτευση και από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος (άκουσον-άκουσον) δεν ήταν ικανός να διαχειριστεί το 15% που του δώσανε οι δημοσκοπήσεις. Πως κατάφερε να βαλτώσει και να πέσει πάλι σε μονοψήφιο νούμερο κατά τις σημερινές δημοσιεύσεις του Κόσμου του Επενδυτή; Εκτός κι αν το έχουν πάρει απόφαση ότι είναι ανίκανοι να αποτελέσουν αξιόπιστο πόλο εξουσίας και ότι μια ζωή απλώς θα διαμαρτύρονται.

Όσο για το ΠΑΣΟΚ; Αίφνης ο "καταλληλότερος" μέχρι πρότινος κ. Κ. Καραμανλής και η κυβέρνησή του, κατάφεραν να αναστήσουν τον Γ. Παπανδρέου, ο οποίος υπόσχεται νέο μοντέλο διακυβέρνησης και με υποσχέσεις ότι ΠΑΣΟΚ άλλαξε (;). Κατηγορούν με την σειρά τους τον Κ. Καραμανλή ότι κλείστηκε σε γυάλινο πύργο, μέχρι να καταφέρουν και οι ίδιοι να μπουν μέσα! Ο γυάλινος πύργος τελικά είναι περιζήτητος!

Για το ΚΚΕ δεν μιλάω μέχρι να πληροφορηθεί η κ. Παπαρήγα τον θάνατο του Μπρέζνιεφ!

ΑΔΙΚΙΑ: Κατεδαφίζεται το μαγαζάκι του κυρ-Βασίλη!!!

Οι μπουλντόζες πιάνουν δουλειά για να γκρεμίσουν το αναψυκτήριο των Μεσογείων.
Το "αυθαίρετο" του Βασίλη Μαγγίνα όμως είναι το μόνο που έχει τέτοια τύχη σε όλη την ευρύτερη περιοχή αν και είναι τόσα πολλά τα αναψυκτήρια στα Μεσόγεια που χάνεις το μέτρημα. Ο πρώην υπουργός κατέβαλε μάλιστα 60.000 ευρώ για την έκδοση άδειας κατεδάφισης. Αυτό που αγνοεί η δημοσιογραφική έρευνα είναι η τύχη των Ινδών φιλοξενούμενων.

πηγή: "Παρασκευή + 13" (26/9/08)

ΠΑΣΟΚικες γκρίνιες

Δίνουν και παίρνουν οι ψίθυροι στο ΠΑΣΟΚ για το ρόλο του Γρηγόρη Βαλιανάτου στα οργανωτικά του κόμματος. Πολλοί μάλιστα δεν σχολιάζουν και με τα καλύτερα λόγια την παρουσία κοντά στον πρόεδρο του κόμματος. Το τελευταίο διάστημα ο κ. Βαλιανάτος είχε πυκνώσει τις εμφανίσεις του σε εκδηλώσεις όπου βρίσκεται ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως στην επίσκεψη στις πυρόπληκτες περιοχές ή στην ΔΕΘ όπου εμφανιζόταν σαν να είναι στα μέσα και στα έξω προκαλώντας την ΠΑΣΟΚική μήνιν.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πριν από ένα μήνα είχε κυκλοφορήσει το όνομα του στην δημοσιογραφική πιάτσα ως υποψήφιος για το ευρωψηφοδέλτιο, κάτι όμως που διαψεύστηκε. Οι ΠΑΣΟΚοι όμως που δεν αφήνουν τίποτα να πέσει κάτω έστειλαν το μήνυμα με ένα...σύνθημα: "Κόμμα και κράτος Γρηγόρης Βαλιανάτος". Υπενθυμίζεται ότι το εν λόγω σύνθημα είχε βγει για τον πάλαι ποτέ στρατηγό Θεόδωρο Τσουκάτο. Μόνο που τις περισσότερες φορές η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα.

πηγη: "Παρασκευή + 13" (26/9/08)

Πέστο ψέμματα...

Διαβάζω στην εφημερίδα "Παρασκευή + 13" (26/9) διαπίστωση στελέχους του οικονομικού επιτελείου σε δημοσιογράφο της εφημερίδας σχετικά με τον Γιώργο Παπανδρέου:

"Πόσο αξιόπιστος μπορεί να είναι ένας πολιτικός ηγέτης όταν αρχικά λέει ότι για τις επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία δεν φταίει η διεθνής κρίση και λίγες μέρες αργότερα με το ντόμινο των πτωχεύσεων αλλάζει γραμμή και υποστηρίζει ότι δεν ήταν προετοιμασμένη για την διεθνή κρίση η κυβέρνηση;"

Ο "χρήσιμος"

Κομβική η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της ΝουΔου. Εκτιμάται ότι η ομιλία του πρωθυπουργού θα ανατρέψει την αρνητική εικόνα που προέκυψε από την ομιλία του στην ΔΕΘ. Από την άλλη ο υπ. Άμυνας μιλάει για την αναγκαιότητα εξύψωσης του ηθικού του νεοδημοκράτη ψηφοφόρου...

Όμως αλήθεια . Γιατί θα είναι βαρυσήμαντη η ομιλία του κ. πρωθυπουργού και για να το διατυπώσω καλύτερα: θα είναι βαρυσήμαντη για το κόμμα ή για τον λαό; Τι θα εξαγγείλει το οποίο να μας ενδιαφέρει άμεσα και ταυτόχρονα να διασκεδάσει τις εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν το πρώτο δεκαπενθήμερο στη συμπρωτεύουσα;

-Δικαιότερη κατανομή των φόρων;
-Συγκεκριμένα μέτρα για την αντιμετώπιση της φτώχειας;
-Βελτίωση της παιδείας;
-Συρρίκνωση της ανεργίας;
-Έλεγχος των τιμών της αγοράς;
-Νέες επενδύσεις;
-Ανακοίνωση συγκεκριμένης ημερομηνίας για το επίδομα θέρμανσης;

Τι από όλα όσα αφορούν τον μέσο πολίτη θα εξαγγείλει; Φανταζόμαστε πως τίποτα. Φανταζόμαστε ότι θα παιχτεί πάλι η κασέτα της μεταρρύθμισης. Η δήλωση ότι προτιμά ο κ. πρωθυπουργός να είναι χρήσιμος παρά αρεστός. Όμως το χρήσιμος και το αρεστός συμβαδίζουν. Αν οι θυσίες του κόσμου είχαν αντίκρυσμα έστω και μικρό, τότε δεν θα χρειαζόταν να γίνει ο διαχωρισμός των εννοιών "χρήσιμος" και "αρεστός". Πότε το χρήσιμο δεν ήταν αρεστό; Χρήσιμο είναι να διαβάζει κανείς για να μπει στο πανεπιστήμιο. Έρχεται όμως η ώρα που όσο και να κόπιασε, όσο και να γκρίνιαξε όσο και να "στριμώχτηκε, έρχεται λοιπόν η ώρα που όλο αυτό το λούκι μετατρέπεται σε μια ευχάριστη κατάσταση. Εδώ και χρόνια, όμως, κ. Πρωθυπουργέ σφίγγουμε ζωνάρια και χαΐρι δεν βλέπουμε. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, το πόσο χρήσιμοι τελικά είστε.......

ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ή HOLDING;

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ

Το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας έχει εξετασθή διεξοδικώς κατά καιρούς, επανέρχεται όμως συχνά στην επικαιρότητα από πολλούς λόγους, είτε από σκανδαλώδεις συμπεριφορές Κληρικών είτε από κομματικές - πολιτικές σκοπιμότητες. Η αντιμετώπιση του θέματος είναι πολύπλευρη και στο άρθρο αυτό θα τονισθούν μερικά μόνον σημεία.

Κατ' αρχάς, όταν ομιλούμε εδώ για Εκκλησία σε σχέση με την περιουσία δεν την εννοούμε από θεολογικής και πνευματικής πλευράς, αλλά από νομικής και κοινωνικής. Ετσι εδώ δεν εννοούμε την Εκκλησία ως τον Θεανθρώπινο οργανισμό, αλλά τα συγκεκριμένα Νομικά Πρόσωπα, ήτοι την Ιερά Σύνοδο, τις Ιερές Μητροπόλεις, τις Ενορίες και τις Μονές.

Με αυτήν την έννοια η Εκκλησία έχει περιουσία αφ' ενός μεν για να καλύψη τις λειτουργικές της ανάγκες, αφ' ετέρου δε για να ασκήση το ποικίλο φιλανθρωπικό της έργο. Οσοι ασχολούνται με την διοίκηση της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι οι ανάγκες της είναι μεγάλες για να λειτουργήσουν τα Γραφεία, να είναι ανοικτοί οι Ιεροί Ναοί και να συντηρούνται, μερικοί από τους οποίους είναι μνημεία πολιτισμού και θα δαπανούσε το Κράτος μεγάλα χρηματικά ποσά για να τους συντηρήση. Επίσης το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας είναι τεράστιο, αφού λειτουργούν γύρω στις 200 Μονάδες προνοιακού χαρακτήρος και γενικά πάνω από 1.000 Ιδρύματα, όπως φαίνεται στο βιβλίο «Η μαρτυρία της αγάπης» που εξέδωσε η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας, και επομένως η Εκκλησία είναι ο μεγαλύτερος φιλανθρωπικός φορέας στην Χώρα μας.

Βέβαια, η εκκλησιαστική περιουσία προέρχεται από τα μέλη της και πρέπει να προσφέρεται στον λαό-πλήρωμά της για την θεραπεία των διαφόρων κοινωνικών πληγών. Αυτό εξασκείται στις περισσότερες περιπτώσεις με υπευθυνότητα. Επίσης, το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της Εκκλησίας έχει διατεθή στην κοινωνία. Αρκεί να σκεφθή κανείς ότι όλα τα μεγάλα Ιδρύματα της Αθήνας (Ακαδημία, Πολυτεχνείο, Μαράσλειος Ακαδημίας, Γεννάδειος Βιβλιοθήκη κλπ.) αλλά και πολλά Νοσοκομεία (Ευαγγελισμός, Αρεταίειον, Παίδων, Συγγρού, Λαϊκό, Γ. Γεννηματάς κλπ.) έχουν ανοικοδομηθή σε χώρους που παρεχώρησαν οι Ιερές Μονές, ιδιαιτέρως η Ιερά Μονή Πετράκη, και όποιος είναι καλοπροαίρετος μπορεί να το διαπιστώση διαβάζοντας σχετικά κείμενα και καταλόγους με τέτοιες κοινωνικές προσφορές.

Ομως μια σημαντική παράμετρος του θέματος είναι το πώς αποκτά και αυξάνει η Εκκλησία την περιουσία, πώς την διαχειρίζεται και πώς την χρησιμοποιεί. Οπως σε όλα τα θέματα έτσι και σε αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία ο τρόπος κτήσης και χρήσης και χωρίς αυτόν τα πάντα απαξιώνονται.

Μερικές φορές αυτό το πώς δείχνει την απληστία διαφόρων Κληρικών, την νεοπλουτίστικη νοοτροπία τους, τα πάθη της φιλαργυρίας και της φιλοκτημοσύνης, την καπιταλιστική διάθεση, την πολυτέλεια κλπ. Ο Max Weber στο περίφημο έργο του «Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού» έδειξε ότι ο ευσεβιστικός ατομισμός, ο προτεσταντικός ασκητισμός και το καθήκον για το επάγγελμα, γενικότερα η ηθική του Προτεσταντισμού γέννησε το «πνεύμα» του Καπιταλισμού που είναι προϊόν της ορθολογιστικής οργάνωσης της επιχείρησης, καθώς επίσης είναι δημιούργημα των συμβουλών που δόθηκαν από πουριτανούς ηγέτες «να θεωρήσουν ότι ο χρόνος είναι χρήμα», «ότι η πίστωση είναι χρήμα», ότι «η περιουσία είναι ευλογία Θεού» κλπ. Εγινε μεγάλη συζήτηση για την ανάλυση που έκανε ο Max Weber, αλλά ο προβληματισμός παραμένει, ότι ο Καπιταλισμός έχει μια μεταφυσική κατοχύρωση

"Bήμα" 21/9/08

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ

Σήμερα διάβασα στην ιστοσελίδα alfavita ότι το Υπ. Παιδείας δηλώνει ότι τα κενά των εκπαιδευτικών έχουν συμπληρωθεί! Η ιστοσελίδα εκφράζει τον φόβο μήπως οι όποιες κενές θέσεις καλυφθούν με ωρομίσθιους. Ο κόσμος πρέπει να μάθει τι σημαίνει "ωρομίσθιος". Μπορεί κάποιος να μην είναι καθηγητής, αλλά στέλνει τα παιδιά του στο σχολείο και πρέπει να ξέρει ως γονιός τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι ωρομίσθιοι καθηγητές ασκούν την δουλειά τους.

Σήμερα όλοι μιλάνε για την γενιά των 700 ευρω! Η γενιά των 700 ευρώ όμως είναι προνομιούχος μπροστά στους ωρομίσθιους που αμοίβονται με 350 ευρω τον μήνα περίπου. Και γράφω "περίπου" για τους εξής λόγους: γιατι τα 350 μπορεί να είναι και λιγότερα, διότι οι ωρομίσθιοι δεν πληρώνονται τις αργίες και τις καταλήψεις!!!! Τραγικό κι όμως αληθινό!!! Λες και αυτοί καθόρισαν και όχι το κράτος τις μέρες των αργιών ή ότι αυτοί φταίνε που τα σχολεία κλειδώνουν λόγω καταλήψεων.
Και φυσικά τα 350 ευρω τα παίρνουν αν τους δοθεί το μάξιμουμ των 11 ωρών του μήνα!!!! Και φυσικά μην εκπλαγείτε αν μάθετε ότι ακόμα κι αυτό το χαρτζιλίκι των 350 ευρώ καθυστερεί ακόμα και μήνες να φτάσει στους ωρομίσθιους!

Και επειδή υπάρχει η υπόνοια ότι το υπουργείο θα καλύψει τα υπάρχοντα κενά πάλι με ωρομίσθιους, οι γονείς για την αξιοπρέπεια των ίδιων και των παιδιών τους μαζί με την ΟΛΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΔΥΝΑΜΙΚΑ. ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΔΟΥΛΟΠΑΡΟΙΚΟΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑς!!!

Mια καραμπινάτη αδικία!

Μια από τις μέριμνες των κυβερνήσεων, θα πρέπει να είναι και η αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Δικαίως πήραν κάποια μέτρα για τους τρίτεκνους, όμως αυτά τα μέτρα αγγίζουν, αν δεν τα ξεπερνάνε, τα όρια της αδικίας και τι εννοώ. Αν πάτε να δείτε τους πίνακες Αναπληρωτών των Εκπαιδευτικών θα δείτε τρίτεκνους που βρίσκονται 100 και 200 θέσεις πιο κάτω από άλλους συναδέλφους τους να διορίζονται εις βάρος αυτών που προηγούνται. Μάλιστα θα δείτε ότι ενώ ο τρίτεκνος έχει π.χ. 4 μόρια, μπορεί να υπερκεράσει συνάδελφό του που μάζεψε 15. Που συνίσταται η αδικία κι ας με συγχωρέσουν οι τρίτεκνοι:
Κατ' αρχάς ο άνθρωπος που έχει μια μόρφωση και ένα επίπεδο ποτέ δεν κάνει οικογένεια πριν σκεφτεί το οικονομικό μέρος και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον γάμο και την ενδεχόμενη απόκτηση παιδιών. Για να είναι τρίτεκνος σημαίνει ότι είναι παντρεμένος πάνω-κάτω μια δεκαετία. Άρα για να επιλέξει την κοινή συμβίωση έχει τις οικονομικές του καβάντζες όπως και να το κάνουμε. Με τα μέτρα της κυβέρνησης όμως, παραμένουν στον "πάγο" άνθρωποι με οικονομικό πρόβλημα πολύ μεγάλο. Άνθρωποι που μάζεψαν 10 και 15 μοριάκια δίνοντας 3 και 4 και 5 φορές ΑΣΕΠ (μιλώ για του επιτυχόντες και μη διοριστέους) και άντε να "αγόρασαν" καμιά προϋπηρεσία ως ωρομίσθιοι προσπαθώντας να τα μπαλώσουν ως ζητιάνοι παίρνοντας 300 ευρώ περίπου τον μήνα!!! Με αυτούς τι θα γίνει; Και τι προτείνει το υπουργείο; Μέσα στην οικονομική τους αθλιότητα να γίνουν και τρίτεκνοι;
Δεν λέω. Να έχουν κάποια αβάντα και οι οικογένειες με τρία παιδιά, αλλά να υπάρχει κάποια κατανόηση για όσους μοχθούν μη έχοντας στον ήλιο μοίρα!

Η Ιθάκη μας...απαχαιρετηστήριο στον Μύρωνα

Φίλε Μύρωνα:
Ποτέ δεν υπήρξαμε φίλοι. Ήμασταν απλώς γνωστοί. Υπήρχε μια υπόγεια συμπάθεια μεταξύ μας. Η κορυφαία στιγμή, η πρώτη φορά που βρεθήκαμε στον χώρο δουλειάς. Νέος συνάδελφος εγώ τότε. Μου βαλες για το "καλωσόρισες" τσίπουρο στο ποτηράκι μου. Τσούγκρισες και μαζί μου και μου πες με ένα καλόκαρδο μελαγχολικό χαμόγελο (πάντα ρε μπαγάσα ενώ είχες καλόκαρδο χαμόγελο είχε και μια μελαγχολία) "αυτή είναι η Ιθάκη μας". Πήρα θάρρος ως καινούργιος συνάδελφος, ανέβασα στροφές και συνειδητοποίησα που είμαι. Σε μια από τις "Ιθάκες" μου... η "Ιθάκη" μου... θα σε γελάσω. Ξαφνικά πέθανες. Μαυροφορεμένος ο κόσμος στην κηδεία σου. Μαυροφερεμένοι όλοι. Σοκαριστικό το γεγονός του φευγιού σου. Όλοι το παίζαν φίλοι, μιλώντας σε ανθρώπους που σε ξέραν λιγότερο και θέλαν να μάθουν κάτι παραπάνω για σένα, λες και ήταν κολλητοί σου. Ακόμα και σε κηδείες μούρη προσπαθούμε να πουλάμε...
Μύρωνα εγώ δεν ήμουν φίλος σου. Δεν είχαμε πολλά πάρε-δώσε . Όμως η "καλημέρα" που ανταλλάσσαμε έδειχνε μια αλληλοεκτίμιση. Με ρώτησαν πολλοί για σένα γιατί υπέθεσαν ότι λόγω δουλειάς σε ήξερα καλά!
-Όχι ρε μάγκες. Δεν είμασταν κολλητάρια με τον Μύρο. Δυο τσικουδιές να 'πιαμε στο πόδι και δυο καλαμπούρια να ανταλλαξαμε. Το μόνο που λυπάμε είναι ότι δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω καλύτερα. Μα τώρα έφυγε και είναι αργά. Τουλάχιστον ρε γμτ να γνωριστούμε οσοι είναι να γνωριστούμε πριν μας φυτέψουνε.

Ποιος είναι ο Εφραίμ ο Βατοπεδινός;

Από τότε που ξέσπασε η υπόθεση "Βατοπέδι", οι περισσότερες εφημερίδες και γενικότερα τα ΜΜΕ αναφέρονταν στις δοσοληψίες της εν λόγω μονής με το κράτος προς επίτευξη πλουτισμού. Το θέμα όμως θα τεθεί στην πραγματική του διάσταση αν δούμε πέρα από τα φαινόμενα, την ουσία. Με απλά λόγια: Μια μοναχική αδελφότητα συγκροτείται, υποτίθεται, με σκοπό την πλήρη αφιέρωση στον Θεό. Όλοι οι μοναχοί ή οι μοναχές που συγκροτούν μια τέτοια κοινότητα, υπόσχονται ακτημοσύνη. Βέβαια υπάρχουν μονές που παρουσιάζουν μια οικονομική ευρωστία, θαρρώ όμως, ότι ο πλουτισμός της συγκεκριμένης μονής και η επιδίωξη περαιτέρω πλουτισμού, ξεπερνά τα όρια και σίγουρα κάπου στοχεύει. Σήμερα η "Ελευθεροτυπία" σε άρθρο του Θωμά Τάτση, δίνει το ιστορικό του Εφραίμ και των συν αυτώ κάνοντας μια προσπάθεια ερμηνείας της όλης συμπεριφοράς της αδελφότητας και του ηγουμένου της. Κάπου θυμίζει την παλαιότερη προσπάθεια της "Χρυσοπηγής" να θέσει υπό τον έλεγχό της τον αρχιεπισκοπικό θώκο των Αθηνών, πράγμα που κατάφερε να το κάνει με την ανάδειξη του Χριστόδουλου, για να διαλυθεί μέσα σε μια νύχτα κατά την διάρκεια της ασθένειας του μακαρίτη. Εδώ, όμως, κατά την εν λόγω δημοσίευση ο στόχος είναι διαφορετικός σύμφωνα με την εφημερίδα. Διαπίστωση που βασίζεται σε πρόσωπα που, όπως επισημαίνει ο δημοσιογράφος, γνωρίζουν καλά την εκκλησιαστική ζωή της Μεγαλονήσου: "Στο Βατοπέδι υπάρχει μεγαλοϊδεατισμός". Και τι σημαίνει μεγαλοϊδεατισμός" για ένα μοναστήρι; "Σημαίνει ότι επιθυμούν να γίνουν το μεγαλύτερο μοναστήρι της Ορθοδοξίας. Να ωθήσουν πρόσωπα της Εκκλησίας σε υψηλές θέσεις και να πετύχουν στόχους σε πολιτικό επίπεδο. Να βοηθήσουν με όλους τους τρόπους - και οικονομικά - τα πνευματικά τους παιδιά να αναρριχηθούν στην εξουσία. Και, αν είναι ήδη ψηλά, να φτάσουν ψηλότερα. Να σε τι χρειάζονται τα λεφτά".

Μία προσπάθεια ερμηνείας που έχει μια λογική....

Δεξιά σκέψη

Τελικά το χαρακτηρηστικό ενός δεξιού είναι η καχυποψία έναντι των πολιτών. Γράφει σήμερα ο Δ. Ρίζος στην εφημερίδα του "Αδέσμευτος Τύπος":

"Και άλλη ελληνική πρωτιά! Αρνητική κι αυτή... Σε κάθε Έλληνα αναλογεί 1,5 κινητό τηλέφωνο!!!
Αν βγάλετε από την κατανομή τα μωρά κάτω των 5-6 ετών (οι μπόμπιρες των 7 ετών και πάνω έχουν το κινητό τους...), είναι βέβαιο ότι ο κάθε κάτοικος αυτού του... πτωχού πλην τίμιου τόπου έχει δύο τουλάχιστον κινητά!...
(Δύο κινητά, δύο και τρία αυτοκίνητα, 5 και 6 τηλεοράσεις, αλλά...κάτω από το όριο της φτώχειας όλοι).

Όταν λέτε κ. Ρίζο ότι όλοι οι Έλληνες έχουν δύο και τρία αυτοκίνητα, οι στατιστικές σας που αναφέρονται; Στους κατοίκους της Εκάλης; του Ψυχικού; της Κηφισιάς; ή του Πανοράματος Θεσσαλονίκης; Μην τρελλαθούμε εντελώς. Οι 5 ή 6 τηλεοράσεις που έχει κάθε Έλληνας αποτελεί στοιχείο στατιστικής ή έτσι σας ήρθε να το γράψετε; Όσο για τα κινητά, τι αποδεικνύει ότι οι Έλληνες τρώμε με χρυσά κουτάλια; Δεν βλέπετε τι γίνεται γύρω σας και τι κίνδυνοι υπάρχουν ιδίως στις μεγαλουπόλεις; Κίνδυνοι που αναγκάζουν τους γονείς να εφοδιάσουν μέχρι και με κινητά τα πιτσιρίκια τους. Αυτό τι αποδεικνύει; Ότι ζούνε στην χλιδή; Εξάλλου για σας τι σημαίνει "όριο φτώχειας"; Να μην έχει κανείς χρήματα να αγοράσει ούτε ένα κιλό ζάχαρη; Δηλαδή ο κόσμος ψεύδεται και διαμαρτύρεται για την όλη κατάσταση από βίτσιο, όχι ότι έχει οικονομικό πρόβλημα. Ως δημοσιογράφος, όμως, δεν γνωρίζετε ότι το "όριο φτώχειας" μετριέται ανάλογα με τις αναγκαιότητες που δημιουργεί κάθε εποχή; Και δεν μιλάω για τις επίπλαστες αναγκαιότητες φυσικά. Οπότε η "φιλοσοφία" του άρθρου που καταλήγει αβίαστα; Ότι δικαίως ο Αλογοσκούφης έγδαρε με τους φόρους του τους πάμπλουτους Έλληνες, που το μόνο το οποίο ξέρουν να κάνουν στον ελεύθερο χρόνο τους είναι να γκρινιάζουν και να διαδηλώνουν.
Η αιώνια καχυποψία της δεξιάς για τον πολίτη, ο οποίος αν έχει δύο κινητά (που δεν δικαιούται) σημαίνει ότι κολυμπάει στα ευρώ...και πρέπει να τον γδάρουμε....Σωστά. Οι κολίγοι πρέπει να μένουν σε καλύβες χωρίς ρεύμα και να κυκλοφορούν ξυπόλητοι. Από που κι ως που να χουν τις ανέσεις δύο κινητών, ενός αυτοκινήτου και δύο τηλεοράσεων. Σημειωτέον κ. Ρίζο ότι αν πάτε σε μαγαζί με ηλεκτρικά δεν βρίσκετε μόνο τηλεόραση "πλάσμα" των 1500 ερώ, αλλά μπορείτε να βρείτε και τηλεοράσεις των 80, 90 ή 100 ερώ....

Η δήλωση!!!

Ο Αλογοσκούφης απέδωσε την αναγκαιότητα της λήψης μέτρων στις μαύρες τρύπες που η κυβέρνηση βρήκε από το ΠΑΣΟΚ.

Πηγή φωτό: http://zamanftou.wordpress.com







Τι θα πει δε φταίμε εμείς
τι θα πει πως φταίγαν οι άλλοι
τι θα πει πως φταίνε αυτοί
τι θα πει ρε σεις τι θα πει;

Θα πει πως φταίμε κι εμείς,
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
φταίει κι ο Χατζηπετρής.

Τι θα πει μας τα ‘παν αλλιώς
τι θα πει τα φάγαν οι άλλοι
τι θα πει πως φταίει ο χοντρός;
Φταίει κι ο χοντρός κι ο λιγνός.

Θα πει πως φταίμε κι εμείς,
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
να σου κι ο Χατζηπετρής.


Τι θα πει θα φάτε καλά
τι θα πει δεν έχουμε μία
τι θα πει χρωστάγαν πολλά
ήτανε στημένο αλλά...

Θα πει πως φταίμε κι εμείς
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
φταίει κι ο Χατζηπετρής.

Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι οι τρείς, φταίμε κι οι τρείς,
άντε κι ο Χατζηπετρής.

Λουκιανός Κηλαϊδόνης

ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!!!

Σήμερα και ώρα 21.15 μην χάσετε την αριστουργηματική ταινία που προβάλει το ΜEGA με τίτλο "ΚΑΤΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ" σε σκηνοθεσία Ότο Ρεχάγκελ!!!!

Είδες η ΔΕΗ;

Η φωνή του αναγνώστη της "Ελευθεροτυπίας" πρόδιδε έσχατη απελπισία στο τηλέφωνο: "Έχω την εντύπωση, κύριε, ότι μας κλέβει η ΔΕΗ. Βλέπω τον τελευταίο λογαριασμό που μου στείλανε ότι χρέωσαν παραπάνω τις κιλοβατώρες απ' ότι τις είχαν χρεώσει στον προηγούμενο λογαριασμό. Μήπως μπορείτε να μου πείτε πότε έκαναν την τελευταία αύξηση στο ρεύμα;". "Αν έχετε την καλοσύνη, τηλεφωνήστε ξανά σε λίγα λεπτά να σας απαντήσουμε, γιατί έχουμε μπερδευτεί και εμείς με τις τόσες αυξήσεις που έχουν γίνει και τις άλλες που έρχονται", του είπαμε. Και ενώ προσπαθούσαμε να ανακαλύψουμε πότε μας έκανε το τελευταίο ηλεκτροσόκ η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (αυτή, τρομάρα της, που επαίρεται ότι παρέχει στους ιθαγενείς τα φθηνότερα τιμολόγια ρεύματος στην Ευρώπη), ήρθε μια ανακοίνωση της ΔΕΗ, με την οποία - μέσω ενός φανταστικού διαλόγου με ανύπαρκτο δημοσιογράφο - ο διοικητής της επιχείρησης, Π. Αθανασόπουλος, "ρίχνεται" στον πρόεδρο του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλο. Γιατί; Επειδή ο επικεφαλής των βιομηχάνων είπε από ραδιοφώνου ότι "όλοι οι πολίτες θέλουν να έχουν φθηνό ρεύμα σε μια αγορά που δίνει συνεχώς ευκαιρίες για επιλογή".

Καλά, αυτοί τσακώνονται για τα δικά τους, αλλά εμάς γιατί μας δουλεύουν τόσο άγρια;"


"Ελευθεροτυπία" 10/9/08

Κοίταγμα στον "πάγκο"...

Κάτι σαν το ποδόσφαιρο και η πολιτική. Όταν σε απογοητεύει μια κυβέρνηση κοιτάς στον "πάγκο" για την εναλλακτική λύση. Το δύσκολο είναι όταν ρίχνεις την ματιά, για να κάνεις αλλαγή, και απογοητεύεσαι.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έστειλε μήνυμα (κατά το δημοσίευμα της σημερινής "Ελευθεροτυπίας") στο εσωτερικό του κόμματός του, ότι στο καθήκον να νικήσουν και να κυβερνήσουν με πρόγραμμα πρέπει να δεσμεύονται όλοι στο ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο ο ίδιος.
Ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς ότι ο μόνος που δεσμεύεται για την πορεία του κόμματος όπως και για το κυβερνητικό πρόγραμμα που θα ακολουθήσει η παράταξη σε περίπτωση νίκης, δεσμεύεται μόνο ο ίδιος και κανένας άλλος. Όταν κ. Παπανδρέου έχετε εσείς ο ίδιος αμφιβολίες για το αν ακολουθούν τις όποιες επιλογές σας τα δικά σας στελέχη, πως περιμένετε από τον απογοητευμένο Έλληνα πολίτη να σας επιλέξει με την ψήφο του;

Πολιτική ή κηρύγματα;

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Οι επιχειρηματίες να μη θέτουν ως μόνη τους επιδίωξη το κέρδος". Η δήλωση αυτή δια στόματος πρωθυπουργού δείχνει ότι η επίλυση των οικονομικών προβλημάτων γίνεται με έκθεση ιδεών ή ηθικοθρησκευτικών κηρυγμάτων. Μία ακόμη υπέρβαση της λογικής. Ένας επιχειρηματίας κ. πρωθυπουργέ είναι φυσικό να έχει ως αποκλειστικό στόχο το κέρδος και όχι την σωτηρία της ψυχής του ή της ψυχής της μάνας του. Εξαντλεί όλα τα περιθώρια που του δίνουν νόμοι και τακτικές της πολιτείας για να αυξήσει τα κέρδη του. Δουλειά όμως της κάθε κυβέρνησης δεν είναι να κάνει κατηχητικό στους επιχειρηματίες. Δουλειά της είναι να προστατέψει εργαζόμενους και καταναλωτές με συγκεκριμένες πολιτικές που θα ακολουθήσει. Δουλειά της είναι να θέτει τους νόμους λειτουργίας της αγοράς και να ελέγχει την εφαρμογή τους, ώστε να μη στενάζει ο πολίτης των 700 ή των 800 ευρώ, ούτε ο χαμηλοσυνταξιούχος.Εκτός και αν η κυβέρνηση έχει χάσει τόσο πολύ τον έλεγχο που πλέον το μόνο που της μένει είναι η επίκληση του μεταφυσικού μέσω κηρυγμάτων ή έκθεσης ιδεών ότι "το παν στη ζωή αυτή δεν είναι το κέρδος". Πιστεύω πως καλύτερα θα ήταν να είχε αποφευχθεί αυτή η δήλωση γιατί ο απλός κόσμος καταλαβαίνει και πέντε πράγματα. Καταλαβαίνει τις δηλώσεις που γίνονται για εντυπωσιασμό και δεν ανταποκρίνονται στη κοινή λογική.Δεν ζούμε πίσω από τον ήλιο, δυστυχώς για κάποιους...

Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, τα ποσοστά του Συνασπισμού πέφτουν από το 18% περίπου στο 10%. Η εκτίμηση που έγινε για την πτώση οφείλεται στην καλοκαιρινή ραστώνη σύμφωνα με μια από τις εξηγήσεις που δίνει το ίδιο το κόμμα (βλ. σημερινή "Ελευθεροτυπία"). Όμως μπορούμε να "διαβάσουμε" και διαφορετικά τα τελευταία γκάλοπ. Είναι γεγονός ότι η αύξηση του ποσοστού της δύναμης του ΣΥΝ οφείλεται σε δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Σε ανθρώπους δηλαδή, που ναι μεν έχουν μια αριστερίζουσα νοοτροπία, αλλά κατά βάσιν προέρχονται από τα μεσαία αστικά στρώματα. Είναι, επίσης, γεγονός ότι πλέον τελειώσαμε με τον δικομματισμό, έτσι όπως τον γνωρίσαμε από το 1974 και μετά. Τα δύο μεγάλα κόμματα κυμαίνονται πάνω-κάτω γύρω στο 25%.Οπότε μπροστά στο φάσμα ακυβερνησίας και έλλειψης προτάσεων των δύο μεγάλων κομμάτων που να ικανοποιούν την πλειοψηφία που βγάζει κυβερνήσεις, περνάμε και σε μία άλλη εποχή. Σε μια εποχή που ο μέσος πολίτης δεν αρκείται κάπου-κάπου να ψηφίζει ένα κόμμα διαμαρτυρίας για να ξεσπάσει. Πλέον ζητάει κάτι περισσότερο. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ. Εκεί θα πρέπει να εστιάσει και ο Συνασπισμός. Στις προτάσεις. Γιατί ο μέσος πολίτης σκέφτεται δύο πράγματα: ή ότι ο ΣΥΝ δεν έχει προτάσεις συγκεκριμένες ή ότι η προσπάθεια να φτάσουν στον λαό είναι ανεπαρκείς. Άρα θα πρέπει με βάση τα νέα δεδομένα και τα λεγόμενα μικρά κόμματα, να περάσουν όχι μόνο στην αντεπίθεση διαμαρτυρίας αλλά και στην αντεπίθεση συγκεκριμένων προτάσεων.